کد مطلب:315367 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:369
چند حدیث در باب محبت
و تبرك می جویم به نقل این حدیث شریف كه صاحب تفسیر كشاف و فخر و غیرهما نقل نموده اند كه فرمود پیغمبر صلی الله علیه و آله:
«الا من مات علی حب آل محمد مات شهیدا؛ یعنی آگاه باشید هر كه بر دوستی آل محمد صلی الله علیه و آله بمیرد شهید مرده است».
«الا و من مات علی حب آل محمد مات مغفورا؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد آمرزیده شده مرده است».
«الا و من مات علی حب آل محمد مات تائبا؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد با توبه مرده است».
[ صفحه 11]
«الا و من مات علی حب آل محمد مات مؤمنا مستكمل الایمان؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد با كمال ایمان مؤمن مرده است».
«الا و من مات علی حب آل محمد بشر ملك الموت بالجنة ثم منكر و نكیر؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد ملك الموت و سپس دو ملك نكیر و منكر او را به بهشت بشارت دهد».
«الا و من مات حب آل محمد یزف الی الجنة كما یزف العروس الی بیت زوجه؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد چون خرامیدن عروس به خانه شوهر خود میخرامد به بهشت».
«الا و من مات علی حب آل محمد فتح له فی قبره بابان الی الجنة؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد برای او در قبرش دو در به بهشت گشوده می شود».
«الا و من مات علی حب آل محمد جعل الله قبره مزار ملئكة الرحمة؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد قرار دهد خداوند قبر او را زیارتگاه ملائكه رحمت».
«الا و من مات علی حب آل محمد مات علی السنة والجماعة؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد به طریقه سنت و جماعت مسلمانها از دنیا رفته».
«الا و من مات علی بغض آل محمد جاء یوم القیمة مكتوبا بین عینیه آیس من رحمة الله؛ هر كسی كه بمیرد بر دشمنی آل محمد می آید روز قیامت و نوشته شده بین دو چشم او ناامید از رحمت خدا».
«الا و من مات علی بغض آل محمد مات كافرا؛ آگاه باشید كسی كه بر دشمنی آل محمد بمیرد كافر مرده است».
الا و من مات علی بغض آل محمد لم یشم رائحة الجنة؛ آگاه باشید كسی كه بر دشمنی آل محمد بمیرد بوی بهشت را نمی بوید [1] .
و در تفسیر بیضاوی نقل شده از پیغمبر صلی الله علیه و آله:
حرمت الجنة علی من اظلم اهل بیتی و اذانی فی عترتی و من اصطنع صنیعة
[ صفحه 12]
الی احد من ولد عبدالمطلب و لم یجازه فانا اجازیه [2] .
ترجمه: پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمودند: بهشت بر كسی كه بر اهل بیت من ظلم كند و مرا در مورد خاندانم بیازارد حرام گشته و هر كس كه در حق یكی از ذریه ی عبدالمطلب نیكی كند و او پاداشش را ندهد جزاء و پاداش او با من است.
و از اخبار در كتاب تذكرة العظیمیة شصت حدیث در فضائل ذریه و سادات بنی الزهرا علیهاالسلام و لزوم محبت ایشان نقل نموده ام كه در سنه 1346 ه به طبع رسیده و در اینجا به ذكر چند حدیث دیگر تبركا اكتفا می شود:
حدیث اول: شهاب الدین علوی كه از اعاظم اهل حال و سنت است در كتاب خود موسوم به (مودة القربی) نقل نموده از رسول خدا صلی الله علیه و آله كه فرمودند:
احبو الله لما ارفدكم من نعمته و احبونی لحب الله و احبوا اهل بیتی لحبی؛
خدا را به واسطه نعمت هایی كه به شما داده دوست دارید و مرا برای خدا دوست دارید و اهل بیت مرا برای من دوست دارید [3] .
و در روایت دیگر رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است:
انا اول الناس شانا ثم علی ثم ذریتی ثم محبونا یدخلون الجنة بغیر حساب لا یسئلن عن ذنبهم بعد المعرفة و المحبة [4] .
در میان مردم اولین شأن و رتبه برای من است. پس از من مقام علی است و پس از آن ذریه من است و بعد از آن مقام دوستان ماست كه بی حساب داخل بهشت شوند و بعد از معرفت و محبت از گناه ایشان نپرسند.
و از ابن مسعود روایت كرده كه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یك روز دوستی آل محمد صلی الله علیه و آله بهتر است از عبادت یك سال و هر كه به دوستی ایشان بمیرد داخل بهشت شود [5] .
[ صفحه 13]
روایت دیگر ابومحمد قمی نزیل الری در كتاب مسلسلات روایت می كند از حضرت رسول صلی الله علیه و آله كه:
«من اذی شعر امتی فقد أذانی و من أذانی فقد أذی الله و من أذی الله فعلیه لعنة الله ملاء السماء و الارض [6] .
یعنی كسی كه اذیت كند یك موی از من را، (یعنی كسی كه در خویشی و بستگی با آن حضرت به منزله ی موئی از بدن آن حضرت باشد) پس مرا اذیت كرده و كسی كه مرا اذیت كند خدا را اذیت كرده و كسی كه خدا را اذیت كند پس بر اوست لعنتی كه از زیادتی پر كند آسمان و زمین را.
و در كتاب صواعق المحرقة از طبرانی روایت شده كه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: از برای خداوند سه احترام است:
پس هر كه حفظ كند آنها را خداوند حفظ كند دین و دنیای او را، و آن سه احترام حرمت اسلام و حرمت من و احترام اهل بیت علیهم السلام من می باشد [7] پس خلاصه مفاد این اخبار و غیره لزوم دوستی عترت و ذریه آن حضرت است، خصوصا دوستی آنها كه بالخصوص به آنها اظهار علاقه و محبت فرموده اند. مثل حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام كه امیرالمؤمنین علیه السلام او را به زانویش می نشاند و او را می بوسید و در مقاماتی اظهار علاقمندی به او می فرماید كه مذكور گردیده [8] و صدیقه طاهره علیهاالسلام چنانچه مضمون روایت است می فرماید: بس است برای شفاعت امت دو دست فرزندم ابوالفضل علیه السلام [9] .
«الا من مات علی حب آل محمد مات شهیدا؛ یعنی آگاه باشید هر كه بر دوستی آل محمد صلی الله علیه و آله بمیرد شهید مرده است».
«الا و من مات علی حب آل محمد مات مغفورا؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد آمرزیده شده مرده است».
«الا و من مات علی حب آل محمد مات تائبا؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد با توبه مرده است».
[ صفحه 11]
«الا و من مات علی حب آل محمد مات مؤمنا مستكمل الایمان؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد با كمال ایمان مؤمن مرده است».
«الا و من مات علی حب آل محمد بشر ملك الموت بالجنة ثم منكر و نكیر؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد ملك الموت و سپس دو ملك نكیر و منكر او را به بهشت بشارت دهد».
«الا و من مات حب آل محمد یزف الی الجنة كما یزف العروس الی بیت زوجه؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد چون خرامیدن عروس به خانه شوهر خود میخرامد به بهشت».
«الا و من مات علی حب آل محمد فتح له فی قبره بابان الی الجنة؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد برای او در قبرش دو در به بهشت گشوده می شود».
«الا و من مات علی حب آل محمد جعل الله قبره مزار ملئكة الرحمة؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد قرار دهد خداوند قبر او را زیارتگاه ملائكه رحمت».
«الا و من مات علی حب آل محمد مات علی السنة والجماعة؛ كسی كه بمیرد بر دوستی آل محمد به طریقه سنت و جماعت مسلمانها از دنیا رفته».
«الا و من مات علی بغض آل محمد جاء یوم القیمة مكتوبا بین عینیه آیس من رحمة الله؛ هر كسی كه بمیرد بر دشمنی آل محمد می آید روز قیامت و نوشته شده بین دو چشم او ناامید از رحمت خدا».
«الا و من مات علی بغض آل محمد مات كافرا؛ آگاه باشید كسی كه بر دشمنی آل محمد بمیرد كافر مرده است».
الا و من مات علی بغض آل محمد لم یشم رائحة الجنة؛ آگاه باشید كسی كه بر دشمنی آل محمد بمیرد بوی بهشت را نمی بوید [1] .
و در تفسیر بیضاوی نقل شده از پیغمبر صلی الله علیه و آله:
حرمت الجنة علی من اظلم اهل بیتی و اذانی فی عترتی و من اصطنع صنیعة
[ صفحه 12]
الی احد من ولد عبدالمطلب و لم یجازه فانا اجازیه [2] .
ترجمه: پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمودند: بهشت بر كسی كه بر اهل بیت من ظلم كند و مرا در مورد خاندانم بیازارد حرام گشته و هر كس كه در حق یكی از ذریه ی عبدالمطلب نیكی كند و او پاداشش را ندهد جزاء و پاداش او با من است.
و از اخبار در كتاب تذكرة العظیمیة شصت حدیث در فضائل ذریه و سادات بنی الزهرا علیهاالسلام و لزوم محبت ایشان نقل نموده ام كه در سنه 1346 ه به طبع رسیده و در اینجا به ذكر چند حدیث دیگر تبركا اكتفا می شود:
حدیث اول: شهاب الدین علوی كه از اعاظم اهل حال و سنت است در كتاب خود موسوم به (مودة القربی) نقل نموده از رسول خدا صلی الله علیه و آله كه فرمودند:
احبو الله لما ارفدكم من نعمته و احبونی لحب الله و احبوا اهل بیتی لحبی؛
خدا را به واسطه نعمت هایی كه به شما داده دوست دارید و مرا برای خدا دوست دارید و اهل بیت مرا برای من دوست دارید [3] .
و در روایت دیگر رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است:
انا اول الناس شانا ثم علی ثم ذریتی ثم محبونا یدخلون الجنة بغیر حساب لا یسئلن عن ذنبهم بعد المعرفة و المحبة [4] .
در میان مردم اولین شأن و رتبه برای من است. پس از من مقام علی است و پس از آن ذریه من است و بعد از آن مقام دوستان ماست كه بی حساب داخل بهشت شوند و بعد از معرفت و محبت از گناه ایشان نپرسند.
و از ابن مسعود روایت كرده كه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یك روز دوستی آل محمد صلی الله علیه و آله بهتر است از عبادت یك سال و هر كه به دوستی ایشان بمیرد داخل بهشت شود [5] .
[ صفحه 13]
روایت دیگر ابومحمد قمی نزیل الری در كتاب مسلسلات روایت می كند از حضرت رسول صلی الله علیه و آله كه:
«من اذی شعر امتی فقد أذانی و من أذانی فقد أذی الله و من أذی الله فعلیه لعنة الله ملاء السماء و الارض [6] .
یعنی كسی كه اذیت كند یك موی از من را، (یعنی كسی كه در خویشی و بستگی با آن حضرت به منزله ی موئی از بدن آن حضرت باشد) پس مرا اذیت كرده و كسی كه مرا اذیت كند خدا را اذیت كرده و كسی كه خدا را اذیت كند پس بر اوست لعنتی كه از زیادتی پر كند آسمان و زمین را.
و در كتاب صواعق المحرقة از طبرانی روایت شده كه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: از برای خداوند سه احترام است:
پس هر كه حفظ كند آنها را خداوند حفظ كند دین و دنیای او را، و آن سه احترام حرمت اسلام و حرمت من و احترام اهل بیت علیهم السلام من می باشد [7] پس خلاصه مفاد این اخبار و غیره لزوم دوستی عترت و ذریه آن حضرت است، خصوصا دوستی آنها كه بالخصوص به آنها اظهار علاقه و محبت فرموده اند. مثل حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام كه امیرالمؤمنین علیه السلام او را به زانویش می نشاند و او را می بوسید و در مقاماتی اظهار علاقمندی به او می فرماید كه مذكور گردیده [8] و صدیقه طاهره علیهاالسلام چنانچه مضمون روایت است می فرماید: بس است برای شفاعت امت دو دست فرزندم ابوالفضل علیه السلام [9] .
[1] تفسير فخر رازي ج 7 ص 405، تفسير كشاف ج 2 ص 339.
[2] تفسير كشاف (زمخشري)، ج 3 ص 402.
[3] مودة القربي ص 10.
[4] مودة القربي ص 12.
[5] همان، ص 13.
[6] مسلسلات ج 96 ص 233 حديث 31 و 32.
[7] صواعق المحرقه ص 233.
[8] زندگاني حضرت ابوالفضل (ع) احمد صادقي اردستاني ص 37 و 38، مستدرك الوسائل ج 15 ص 115.
[9] اسرار الشهادات ج 2 ص 412.